1/3 filmu została przez Allena po zakończeniu zdjęć odrzucona, napisana i sfilmowana na nowo. W wyniku tego wycięto sceny z Sean Young, a rola Daryl Hannah ostała się jedynie jako drobny epizod.
Martin Landau początkowo miał grać rolę Jacka Rosenthala, brata postaci, którą zagrał ostatecznie.
Gdy Judah dzwoni do Jacka, wykręca na telefonie 7 cyfr. Judah mieszka w Connecticut, a Jack w Nowym Jorku, powinien więc wystukać 10 cyfr.
Film kręcono w Nowym Jorku, Long Beach (Nowy Jork) i Closter (New Jersey, USA).
Starsza pani, dziękująca Lesterowi za zaproszenie na przyjęcie (w 10 minucie i 10 sekundzie filmu) to Wanda Toscanini Horowitz, córka słynnego włoskiego dyrygenta Arturo Toscaniniego i żona wybitnego pianisty Władimira Horowitza.
Profesor Louis Levy (postać z filmu dokumentalnego) jest grany przez Martina S. Bergmanna, nie aktora, a profesora psychologii klinicznej na uniwersytecie w Nowym Jorku, terapeuty i przyjaciela Allena.
Postać Lestera jest wzorowana na Larrym Gelbarcie, producencie, dla którego pracowali Allen i Alda. Był bardzo nielubiany za swój despotyczny styl pracy. "Komedia to tragedia plus czas" oraz "Jeśli się zgina, to jest śmieszne; jeśli się łamie, to nie jest śmieszne" są prawdziwymi powiedzonkamia Gelbarta.
Film jest w pewnym sensie kontynuacją "Hannah i jej sióstr" - Allen uważał, że był "za dobry" dla postaci tam występujących i zrobił ten film w odpowiedzi na to uczucie.